BLOG Inclusief onderwijs

INCLUSIEF ONDERWIJS EN ‘MODERN TIMES’

Geef je mening, deel je gedachten graag met ons.

In de film ‘Modern Times’ is de satire verbeeld op de industrialisatie in de samenleving. Alles is opgedeeld in deelprocessen. We worden ‘slaven’ van een systeem met voorbereide hapklare brokken.

Aan ieder onderdeel zit een te meten resultaat. Als resultaat niet gehaald wordt volgt reparatie.

Ik moest aan die film denken toen afgelopen week het plan naar buiten kwam om 8,5 miljard in het onderwijs te investeren om de opgelopen achterstanden in Coronatijd weg te werken. Reacties konden natuurlijk niet uitblijven.

Tot en met een Outbreak Management Team Onderwijs aan toe (Volkskrant, maandag 22 februari 2021). Een groep wetenschappers die wetenschappelijk onderzoek doet naar wat echt werkt. Geen bijspijkercursussen of zomerscholen. ‘Verdubbelen van het aantal uren voor rekenen en taal werkt misschien het beste’…….

Ons onderwijssysteem is misschien wel een afgeleide van de ideeën over industrialisatie.

En als ik inclusief onderwijs wil propageren, is dat dan niet de zoveelste pleister op de wonde? Moeten we niet heel anders gaan denken over de organisatie van het systeem van ons onderwijs.

Anders dan vanuit termen die we ontlenen aan management van industrieën? Anders dan in termen van leerfabrieken? Op deze manier managen van onderwijs heeft er in geresulteerd dat we kinderen in hokjes stoppen.

Als ze de race niet bij kunnen houden en de achterstanden te groot worden zetten we ze in aparte speciale scholen.

Al vanaf het basisonderwijs. Dat we op 12 jarige leeftijd kinderen voorsorteren op basis van hokjes: VMBO met daarin ook nog weer verschillende stromen, HAVO, VWO, Atheneum en Gymnasium. Hoezo gelijke kansen? Hoezo gelijkwaardigheid? Hoezo inclusieve samenleving?Lessen goed burgerschap of lessen over inclusiviteit kunnen dit systeemdenken niet fundamenteel veranderen.

Ons onderwijssysteem zorgt voor een sterke sociale tweedeling, voor vergroting van ongelijkheid.

Er ontstaat een samenleving waarin iedereen in eigen bubbels leeft. Dat wordt een schrale samenleving. Een samenleving waarin geen gevoel meer is van gezamenlijke lotsverbondenheid. En een samenleving is geen goede samenleving meer als er geen enkele verbinding meer is tussen groepen menen in de samenleving. Dat leidt tot polarisatie.

Mandela verwoordde dat indertijd door te zeggen dat er geen duidelijker beeld van de ziel van een samenleving te krijgen is, dan door te kijken naar de manier hoe we onze kinderen behandelen.

In een inclusieve samenleving gaan mensen samen op. Ieder met eigen talenten en mogelijkheden vanuit een werkelijke gelijkwaardigheidsgedachte.

Scholen zijn niet alleen leerfabrieken, maar oefenplaatsen in het klein voor een empathische samenleving. Waar geleerd wordt naar elkaar te luisteren en samen beslissingen te nemen op basis van goede dialogen.

Niet vanuit een politieke stellingname van meerderheid. Empathie vraagt inleven in minderheidsstandpunten en samen consensus zien te vinden. Er zijn vernieuwingen in het onderwijs. In Jenaplanonderwijs zijn voorbeelden van mooie gespreksvormen en leren luisteren naar elkaar, verhalen vertellen. Freinetonderwijs kent een traditie van klassenvergaderingen. Samen oriënteren in de wereld staat hoog in het vaandel van deze onderwijsvernieuwingen en niet alleen door de studie uit de boekjes, maar ook door ontmoetingen met de reële werkelijkheid.

Onderzoek in en ontmoetingen met onze hele omgeving, midden in de samenleving; met de mensenwereld, met de natuur en met het spirituele.

Dit soort vernieuwingen blijven pleisters op de wonde als we niet totaal anders gaan denken over ons onderwijssysteem.

Een inclusieve samenleving vraagt een totaal andere manier van organisatie van en denken over ons onderwijs.

We denken dan niet meer in termen van ‘leerachterstanden’. We hebben het dan bijvoorbeeld over ‘samenleef-uitdagingen’. Het begint met zo lang mogelijk samen naar die ene school, verbonden met elkaar. Kinderen van 4 tot 16 jaar allemaal naar eenzelfde school.

Waar het basisvak: ‘Goed burgerschap’ is. Leren om samen te leven, zonder polarisatie, op zoek naar consensus. En dan volgt die inclusieve samenleving waar geen splinter talent meer verloren gaat.

Wat is jouw mening?

Door te reageren geef je toestemming jouw reactie hieronder te publiceren. Wij behouden on het recht voor beledigende of onbehoorlijke reacties niet te plaatsen in deze blog.

LET OP! Je kunt ervoor kiezen niet je echte naam te gebruiken maar een zelfgekozen alias in het veld “Naam” in het reactieformulier!